να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην απόδοση τιμής προς μια διακεκριμένη ηρωίδα
της Εθνικής Αντίστασης, κατά των κατοχικών στρατευμάτων Γερμανίας,
Ιταλίας και
Βουλγαρίας, που έπεσε στο Χαϊδάρι (8/9/1944). Πληκτρολογώντας το όνομα της στο
διαδίκτυο βρίσκετε περισσότερες πληροφορίες για την δράση της Λ. Καραγιάννη και
του δικτύου της καθώς και την τηλεοπτική μαρτυρία του γιου της. Αξίζει τον χρόνο
σας!
Στην εκδήλωση στο Δημαρχείο Χαϊδαρίου παρά τα αναπόφευκτα(;)
πλατιάσματα η μνήμη διασώθηκε, δεν έφτασε όμως στην νεότερη γενιά. Οι
μικρότερες ηλικιακά παρουσίες στην αίθουσα πρέπει να ήταν της γενιάς των
τριαντάρηδων (…προς σαραντάρηδες!) κι αυτές λιγοστές. Οι περισσότεροι είχαμε
επαφή με τα πενήντα και άνω. Κι εδώ αποτύχαμε όλοι. Οι οργανωτές που δεν
έφτασε ή δεν έπεισε το μήνυμά τους την εκπαιδευτική κοινότητα (δασκάλους και
κυρίως μαθητές) αλλά και εμείς που δεν προσπαθήσαμε ή δεν καταφέραμε να
φέρουμε κι έναν νεότερο να ακούσει Ιστορία. Για μια μάνα πολύτεκνη που δεν
αντιμετώπισε απρόσμενη φωτιά, όπως η Μάνα της Αρτέμιδας μαζί με τα βλαστάρια
της, αλλά μπήκε ενσυνείδητα σε παιγνίδι με την φωτιά με προδιαγεγραμμένο –
στατιστικά- τέλος. Που δεν της επέτρεψε να δοκιμάσει να φυλάξει τα παιδιά της στην
αγκαλιά της, παρά να τα δει έκθετα στα βασανιστήρια και τον τρόμο. Για να «σπάσει»
εκείνη.
Η εξιστόρηση συνοδεύτηκε από την αξιέπαινη προσπάθεια της χορωδίας και
των μουσικών του «ΑΜΦΙΩΝΑ».
Β)Γιατί και πώς μπορούμε να διαφυλάξουμε καλύτερα την ιστορική
παρακαταθήκη για όσους θυσιάστηκαν στον τόπο μας;
Για να μπολιάσουμε την μνήμη και την συνείδηση ώστε να ελαχιστοποιήσουμε
την επανάληψη ανάλογων καταστάσεων. Και επειδή εύκολα ξεχνάμε χρειάζεται
επανάληψη του εμβολίου.
Πρέπει ν’ αποφύγουμε το γλαφυρό μα πικρό παράδειγμα που ο Αλέκος
Σακελλάριος περιέγραψε στο «Ένας ήρωας με παντούφλες». Εκεί που ο ηθο-
ποιός Βασίλης Λογοθετίδης, ως στρατηγός Δεκαβάλας αφήνεται πάνω στο άλογο
να στεφανωθεί από την Δόξα και να τον οδηγήσει η Νίκη. Για να νικήσει η τότε
(φιλόπατρις!) μηχανή απορρόφησης αμιγώς εθνικών πόρων…
Συγκεντρώνοντας, αξιοποιώντας, τεκμηριώνοντας ιστορικό υλικό, κάτι που
σε σημαντικό βαθμό έχει γίνει. Παραθέτοντας ηλεκτρονική σύνδεση της ιστοσελίδας
του δήμου με υφιστάμενες πηγές, δίχως κόστος, χωρίς απορρόφηση, δίχως μίζα,
δυναμό, πλατίνες…
Αναδεικνύοντας το υφιστάμενο στο δήμο μας υλικό για την εθνική αντίσταση,
στους ζωντανούς χώρους του δημαρχείου και άλλων δημοτικών κτιρίων ώστε να
το βλέπουν οι κατά το δυνατόν περισσότεροι επισκέπτες. Υλικό που σύμφωνα με
πληροφορίες, απαξιώνεται σε αποθήκη. Η πρόσφατη έκθεση (στα πλαίσια του
προγράμματος HOPE) σχετικού υλικού του συμπολίτη μας Γιάννη Ιγγλέση, στον
προθάλαμο του Δημοτικού Συμβουλίου, απέδειξε το αυτονόητο: απέναντι από το
στρατόπεδο –τόπο μαρτυρίας, άμεση επαφή με ενθυμήματα και ιστορικό υλικό και
ταυτόχρονα οπτική επαφή με Στρατόπεδο Χαϊδαρίου κι έτσι επιτυγχάνεται λειτουργία
ανάλογη με της θέας του Μουσείου Ακρόπολης.
(Αλήθεια, τι μας έμεινε από το πρόγραμμα ΗΟΡΕ – ιστορικής μνήμης; Πάντως η
μη-προσέλευση των εκ Σκοπίων (πΓΔΜ) ομιλητών ίσως να ήταν καλή σύμπτωση, για
να θυμηθούμε πως αυθεντικότερες και ασφαλέστερες για τα εθνικά μας συμφέροντα
μετακλήσεις περί αντίστασης ίσως έπρεπε να αναζητηθούν π.χ. στην Σερβία).
Πού αλλού πρέπει να υπάρχει υλικό; Στο Διομήδειο Κήπο, χώρο θυσίας στην
Κατοχή αλλά και μετά, όπως και στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου, παράλληλα με την
λειτουργία του ως στρατόπεδο. Για τους στρατευμένους και τους επισκέπτες. Κι όταν
βρεθούν πόροι για Μουσείο, ακόμη καλύτερα σε χώρους με δυνατότητα προβολών
κ.λ.π.
Η μνήμη όμως πρέπει να τονωθεί χτες, σήμερα το αργότερο. Ο χρόνος είναι
πολύτιμος.
Όλα τα προηγούμενα σε συνδυασμό με λοιπά χαρακτηριστικά του τόπου
μας (ιστορικά, περιβαλλοντικά κ.ά.) μπορούν να συντεθούν και να λειτουργήσουν
ως πυροδότες σταθερής οικονομικής / πολιτιστικής / ιστορικής / περιβαλλοντικής
διεργασίας για την πόλη, την αγορά της, τους ανθρώπους της. Η ένταξη της ιστορίας
στην οικονομική ζωή, με στόχο την ανάδειξή της και όχι την ληστρική εκμετάλλευσή
της, είναι υπόθεση καίριας σημασίας και μπορεί να συμβάλλει στην ειρήνη, την
γνωριμία των λαών, την βελτίωση των συνθηκών για το σύνολο των Χαϊδαριωτών.
ΚΙΜΩΝ Ε. ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ
Παραγωγή και Στήριξη
στο Χαϊδάρι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου